Om 8 uur moesten we de kamer uit zijn, dat lukte. Heerlijk geslapen, maar niet lang genoeg, dat komt later wel weer. We ontbijten op een terrasje na ongeveer 22 km. Dat is nadat we de nodige kuddes wandelende pelgrims voorbij gegaan zijn, soms zijn ze al 4 uur onderweg, wij ruim een uur. De dorpjes zijn inmiddels volledig pelgrimvriendelijk. Veel kraantjes, albergues, pelgrimmenu’s (soort van ‘special prais foor joe’, maar dan wat aardiger) en meestal wel een terrasje of bankjes. In Mansilla de las Mulas vinden we een erg leuk terrasje en strijken ook daar weer neer. Er is wifi en ik ga maar even wat uploaden en lees alle reacties dankbaar! We rijden lekker door naar Leon, een stad die ik niet mag missen, volgens Kees. En of! Ontzettend mooi! Kees wijst op een ijssalon die yoghurtijs verkoopt. Aangezien mijn maag softijs niet zo goed verdraagt, halen we daar een lekker bakje met topping. Hmmmm… Kees koos een topping die beter bij softijs smaakt, dus hij keek een beetje vreemd bij iedere hap (yoghurtijs, caramel en nootjes). Mijn combi van bosvruchtensaus en besjes was erg goed. De straten zagen er verrassend vrolijk en ook historisch uit. Bij de kathedraal keek ik mijn ogen uit. En een Vlaamse vakantiefietser bewonderde onze fietsen en knoopte een langdurig praatje aan. We hadden het plan om bij het water te gaan eten, maar voordat we daar waren, was er al veel hitte bijgekomen. Daarom bleven we niet te lang en gingen verder. Door de drukte van de stinkende hitte reden we de stad weer uit. Toen voelde ik in mijn maag dat het yoghurtijs toch wel veel softijs bevatte en dat ging in de hitte en bergop niet zo heel lekker. Gelukkig reed mijn opkikker/afleider/windvanger naast en voor me. Na een uur ging het alweer een stuk beter. In Hospital de Órbigo reden we over de prachtige brug (die ook op de voorkant van het routeboekje staat) en op de brug moesten we rechtsaf om de camping te bereiken. De camping bestaat uit een klein trekkersveldje en verder heel veel vaste plaatsen. Met verbazing hebben we zitten kijken naar hoe menig grasveldje van drie voerkante meter werd behandeld met elektrische grasmaaier, kantenmaaier en sproei installaties. Alle caravans hadden een voortent, schuurtent, partytent en boog bij de ingang, begroeid met bloeiende planten. Alle mannen leken op elkaar en wij waren duidelijk een bezienswaardigheid.